Onze immer waakzame complotprofessor Karel beantwoordt brandende vragen vanuit zijn achterban over verborgen machten en netwerken. In deze aflevering: het toilet als databank van de Deep State.
Tekst en illustraties: Sjoerd de Jong
Zeer geachte professor Karel,
Tijdens een korte skivakantie in Noord-Japan met mijn gezin (twee studerende dochters en een zoon met enkele ‘tussenjaren’, waar ik u verder niet mee zal lastigvallen) werd ons door het hotelpersoneel voorgehouden dat wij voor de stopcontacten in onze kamers een Amerikaanse adapter nodig hadden. Ik weigerde die te gebruiken, omdat ik het zaakje niet vertrouwde. Je wilt niet dat de NSA meekijkt op de piste, nietwaar! Zeker niet nu mijn zoon van plan is zijn volgende vijf (!) tussenjaren in de VS door te brengen. Het gevolg was wel dat wij verstoken bleven van stroom zodat al onze apparatuur uitviel – niet echt leuk, vonden met name mijn dochters – en ik mij twee weken niet heb kunnen scheren. Eenmaal thuis, knaagt de twijfel. Zag ik spoken?
Boris van Oeteren
U zag geen spoken, laat ik dat vooropstellen. Mij verbaast het althans niet wat u vertelt. Ik raad mensen altijd aan om mijn standaardwerk te lezen, The Eclipse of Japanese Skiing Power. Daarin zet ik uitvoerig uiteen hoezeer de Japanse wintersport verweven is met Amerikaanse overheids- en inlichtingendiensten. En dan hebben we het nog niet over de sponsoring door grote Amerikaanse bedrijven, die als dekmantel dient, dat spreekt vanzelf. U moet weten: Japan is voor mij de ultieme deep state, waar de macht zich ophoudt achter de façade van een parlementaire democratie. Typisch Japans. Ik heb dat onderzocht en daarna met succes toegepast op de Verenigde Staten, de NAVO, de Europese Unie, en uiteraard ook op Nederland. Wij moeten niet denken dat we anders zijn. Het officiële verhaal klopt ook híer niet! Kortom, wat ik vond was uniek en zo typisch Japans dat ik het overal voor kon gebruiken. Het is overal hetzelfde liedje! Dat is in de hotelbranche natuurlijk niet anders.
Overigens, ik hoop dat u ook het toilet in uw kamer goed heeft bestudeerd. Een Japans toilet is niet iets dat men gewoon even doorspoelt, maar is in feite een databank, een technologisch hoogstandje dat biometrische en biografische informatie opslaat, die dan weer kan worden afgetapt door geheime diensten. Mij zijn gevallen ter ore gekomen – ik heb ze nog niet allemaal grondig kunnen bestuderen – van Japanse hotels waar het stemgedrag van de bewoners via het toilet werd doorgegeven. Dat stelde de CIA en verwante inlichtingendiensten in staat om het te beïnvloeden door middel van stoffen die werden toegevoegd aan het spoelwater. Bij elke keer doorspoelen schoof men dan iets verder op naar rechts, dat was het idee. En u moet bedenken, op een doorsnee dag spoelt men toch al snel vijf keer door – op mijn leeftijd zelfs tien – en dan is, zeker als men ook zittend urineert zoals gebruikelijk onder ruim veertig procent van de Japanse mannen, het politieke effect enorm. Op die manier proberen de autoriteiten ook het effect te neutraliseren van kritische en alternatieve media, die men nu eenmaal graag raadpleegt bij toiletbezoek, in alle rust.
Ik zal je vertellen, toen ik voor het laatst in Tokio verbleef voor overleg met mijn contacten op hoog niveau, heb ik het toilet uitgebroken en naar buiten gegooid. Men vond het natuurlijk wat eigenaardig, maar daar heb ik mij niets van aangetrokken. Er zijn genoeg rockmuzikanten geweest die hetzelfde deden – en dat vond men dan grappig! En nou ja, het is daarna wel even behelpen, daar zal ik niet over uitweiden, maar met wat oefening gaat dat net zo goed.
Kortom, ik zou dit nog wel met uw gezinsleden bespreken, met name met uw zoon, want die baart me enige zorgen. Mogelijk is het idee van ‘tussenjaren’ in de VS hem via het spoelwater ingegeven door de CIA. Doorzoekt u voor de zekerheid zijn reisbagage, als u die nog voorhanden heeft. Vindt u daarin tóch een Amerikaanse adapter, dan is hij misschien al gerekruteerd. Ook gebrek aan baardhaar kan een indicatie zijn.
